Reis en aankomst
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
15 November 2012 | Indonesië, Jogjakarta
12 november begon ons avontuur. We zijn begonnen vanaf schiphol, via istanbul, singapore, jakarta en uiteindelijk aangekomen in yogjakarta. Het was een lange reis met veel wachten tussendoor. Heeft ons geld bespaard.. maar de volgende keer denken we daar nog een keer goed over na!
Het valt meteen op hoe vriendelijk en behulpzaam de bevolking is. Iedereen glimlacht naar ons. We voelen ons hier wel 2 blanke blonde reuzen.. Iedereen denkt hier dat we tweeling zijn en we zijn al meerdere keren op de foto gezet.
Eenmaal aangekomen met de taxi bij het revalidatiecentrum yakkum, zijn we eerst onze kamer opgaan zoeken om bij te slapen. We delen een 6 persoonskamer, prima te doen. De badkamer is nog even wennen.. Er is geen douche, alleen een bak met kraam en een emmertje. En ze hebben speciaal voor ons wc papier gehaald.
Na 4 uurtjes bij slapen en geoefend te hebben met douchen, kregen we een rondleiding door het revalidatiecentrum. Het is een groot centrum aan een drukke weg, waar je scheel kijkt van de scooters. We hebben een internationaal rijbewijs aangevraagd, maar of we deze willen gebruiken is een tweede vraag! Het centrum heeft een grote binnenplaats met allemaal planten en bomen. Er is een grote eetzaal waar we eten kregen van Iburu, een pittige rijstmaaltijd (vanaf nu dagelijks ons ontbijt, lunch en avondeten mmjaam!) Er is ook een groot zwembad, bibliotheek, klaslokaal en een atelier waar hulpmiddelen op maat worden gemaakt, zoals spalken en protheses. Ook hebben we even meegekeken bij Wanda, de fysiotherapeut. Ze was een meisje aan het behandelen met cerebrale parese, die erg spastische benen had. Na de behandeling probeerde de fysiotherapeut en de moeder haar benen weer in de spalken te krijgen. Dit ging met erg veel moeite en het zag er niet prettig uit voor het meisje. Uiteindelijk was het gelukt en kon ze met de spalken een stukje lopen.
Interessant om te zien, we hebben zin om aan de slag te gaan!
Ons avondeten hebben we samen met de bewoners van yakkum gegeten. We hebben met zn allen de tafel gedekt, en afgewassen. Erg leuk om mee te maken. De volgende ochtend om 6.30 stond dezelfde maaltijd weer klaar. Dit was wel even heftig, maar gelukkig hebben we nog 10 weken om te wennen.
Vandaag hadden we nog een vrije dag en zijn we de stad Yogja in gegaan. We zijn met het openbaar vervoer gegaan, wat een avontuur! Maar wel erg leuk met de lokale bevolking en goedkoop. Het is een erg drukke stad en helemaal volgebouwd. Allemaal kraampjes met batik stof, kleding, sieraden en eten. We zijn met de tuk tuk naar sultans paleis geweest, leuk om te zien en eindelijk niet de enige blanken bij deze toeristische trekpleister. Maandag gaan we aan de slag en beginnen we hier als fysiotherapeut. We zijn benieuwd!
Het valt meteen op hoe vriendelijk en behulpzaam de bevolking is. Iedereen glimlacht naar ons. We voelen ons hier wel 2 blanke blonde reuzen.. Iedereen denkt hier dat we tweeling zijn en we zijn al meerdere keren op de foto gezet.
Eenmaal aangekomen met de taxi bij het revalidatiecentrum yakkum, zijn we eerst onze kamer opgaan zoeken om bij te slapen. We delen een 6 persoonskamer, prima te doen. De badkamer is nog even wennen.. Er is geen douche, alleen een bak met kraam en een emmertje. En ze hebben speciaal voor ons wc papier gehaald.
Na 4 uurtjes bij slapen en geoefend te hebben met douchen, kregen we een rondleiding door het revalidatiecentrum. Het is een groot centrum aan een drukke weg, waar je scheel kijkt van de scooters. We hebben een internationaal rijbewijs aangevraagd, maar of we deze willen gebruiken is een tweede vraag! Het centrum heeft een grote binnenplaats met allemaal planten en bomen. Er is een grote eetzaal waar we eten kregen van Iburu, een pittige rijstmaaltijd (vanaf nu dagelijks ons ontbijt, lunch en avondeten mmjaam!) Er is ook een groot zwembad, bibliotheek, klaslokaal en een atelier waar hulpmiddelen op maat worden gemaakt, zoals spalken en protheses. Ook hebben we even meegekeken bij Wanda, de fysiotherapeut. Ze was een meisje aan het behandelen met cerebrale parese, die erg spastische benen had. Na de behandeling probeerde de fysiotherapeut en de moeder haar benen weer in de spalken te krijgen. Dit ging met erg veel moeite en het zag er niet prettig uit voor het meisje. Uiteindelijk was het gelukt en kon ze met de spalken een stukje lopen.
Interessant om te zien, we hebben zin om aan de slag te gaan!
Ons avondeten hebben we samen met de bewoners van yakkum gegeten. We hebben met zn allen de tafel gedekt, en afgewassen. Erg leuk om mee te maken. De volgende ochtend om 6.30 stond dezelfde maaltijd weer klaar. Dit was wel even heftig, maar gelukkig hebben we nog 10 weken om te wennen.
Vandaag hadden we nog een vrije dag en zijn we de stad Yogja in gegaan. We zijn met het openbaar vervoer gegaan, wat een avontuur! Maar wel erg leuk met de lokale bevolking en goedkoop. Het is een erg drukke stad en helemaal volgebouwd. Allemaal kraampjes met batik stof, kleding, sieraden en eten. We zijn met de tuk tuk naar sultans paleis geweest, leuk om te zien en eindelijk niet de enige blanken bij deze toeristische trekpleister. Maandag gaan we aan de slag en beginnen we hier als fysiotherapeut. We zijn benieuwd!
-
15 November 2012 - 13:23
Hedwig:
Ah, klinkt nu al als een heel gaaf avontuur, Marlou! Ben benieuwd naar jullie volgende verhalen! -
15 November 2012 - 13:59
Irene Duimstra:
hoi Marlou, leuk om te lezen hoe het met je gaat in Indonesië! Erg herkenbare taferelen haha. Heel veel plezier en succes daar allebei! Groetjes -
15 November 2012 - 16:44
Heit:
Rijst en sauna vind ik heerlijk maar 10 weken lang?
Maar één troost als je in februari terugkomt staat er boerenkool met worst (van Unox) en een dik pak sneeuw voor je klaar.
Ben heel benieuwd naar je verdere verhalen.
Knuffel -
15 November 2012 - 18:44
AJ:
Nice! Ik moest even zoeken voordat ik jullie waarbenjij.nu tegenkwam op FB maar ik heb 'm! Leuk om de foto's te zien en het is wel duidelijk dat jullie het warm hebben! Marlou: Wil je een ding voor me doen? Mirjam heeft de neiging om rare dingen te willen eten... wil je haar daarin een beetje remmen? Anders denk ik dat ze zich door de buiktyfus-prik heen toch de tyfus eet.. Alvast een fijn weekend en succes maandag! (maar we spreken elkaar van te voren nog wel ;)) -
16 November 2012 - 01:57
Antina De Boer:
Super leuk meiden! Heel veel plezier daar, en geniet van alle nieuwe indrukken deze eerste dagen :)
-
17 November 2012 - 15:21
Marcelle:
Hoi meiden. leuk om van jullie te lezen.En dat eten valt best mee lijkt me! Wat een heerlijk weer. Het douchen zal wel wennen. Geniet daar van alles, hier erwtensoep, mist en dubbele handschoenen tegen de kou, kusjes -
17 November 2012 - 18:26
Marlies:
Heey Marlou, wat een belevenissen alweer zeg! Geniet nog van je weekend daar en heel veel succes maandag! Ben erg benieuwd naar jullie volgende verhalen. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
