De eerste week
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
19 November 2012 | Indonesië, Jogjakarta
Bijna alweer een week voorbij. We vermaken ons hier prima! We beginnen elke dag met een rijstmaaltijd en een frisse duik in het zwembad.
Vrijdagochtend hebben we meegekeken met de twee fysiotherapeuten. Het viel meteen al op dat er geen behandelbank staat. In plaats daarvan behandelen ze de kinderen op de grond op matjes. Er is redelijk wat speelgoed en er staan 3 oude fitness apparaten die niet gebruikkt worden. Er waren meerdere kinderen tegelijk. Ze volgen 3 weken een programma in Yakkum en verblijven hier ook gedurdende die tijd. De meeste kinderen hier hebben cerebrale parese. Daarbij is een deel van de hersenen aangetast waardoor ze vooral motorische problemen hebben. Een aantal hebben last van spasmen en anderen juist weer spierzwakte. Er hing een gezellige sfeer. Er waren meerdere kinderen tegelijk en de moeders zaten er ook bij, die onderling veel lol maken. Het programma is grotendeels gericht op de ouders, zodat ze het thuis voort kunnen zetten en dat ze weten hoe ze met de ziekte om kunnen gaan. Communicatie was erg lastig met de kinderen en de ouders. De fysiotherapeut moest alles vertalen. We merkten meteen dat ons dit erg beperkt in de communicatie. Die avond hebben we hier meteen werk van gemaakt en hebben we een taalcursus gekregen van de bewoners hier. Alle lichaams onderdelen en basis zinnen kennen we nu!
Zaterdag ochtend zaten we 06:30 weer aan het ontbijt. Dit keer kregen we een lever voorgeschoteld. Eeeeeven wennen zo vroeg op de ochtend... Vandaag hadden we een bezoek aan de Prambanan tempel in de planning samen met een medewerker van Yakkum. Hij is is op zijn aangepaste motor er naar toe gegaan en wij zijn met zijn vrouw met het openbaar vervoer gegaan. We zagen een lange rij staan bij de ticketbali, Daar zouden we achteraan sluiten maar werden naar een andere bali gestuurd. Deze was speciaal voor toeristen, oftwerwijl 20 keer zo duur. Maar goed, 10 euro komen we wel weer over heen. Super mooie tempel, bizar dat ze dit vroeger maakten. Vandaag was wel heel erg warm. Zelf waren we een lopende attractie, waarschijnlijk omdat we blond en blank zijn. We werden constant gevraagd of we met mensen op de foto wilden. Soms met hele families! Die avond hebben we een hotel in het centrum van Yogja gezocht. We hebben een met een zwembad, douche en internationaal ontbijt gekozen, mjaam! Hier hebben we heerlijk gezwommen en bier gedronken :D 2,5 euro voor een halve liter was te doen! We zijn uit eten geweest in een gezellig steegje. Her restaurantje stond in de lonely planet, wat meteen te zien was aan alle blanken die aan de tafels zaten. 's avonds hebben we nog leuke kroegjes gevonden met live muziek, top dag!
Zondag hebben we heeerlijk uitgeslapen en zijn onze dag begonnen met een duik in het zwembad. Ook hier waren we weer een attractie! Daarna hebben we genoten van geroosterde broodjes met boter en jam. Nu zijn we weer genezen en klaar voor de rijstmaaltijd! Tussen de middag hebben we nog een ommelet gegeten, waar allemaal suiker overheen zat... heel bijzonder! Om 2 uur werden we opgehaald en zijn we naar de Borobudur gebracht. Ook weer een super mooie tempel en erg groot. Ook hier waren we weer een toeristische trekpleister. Zelfs toen het keihard begon te regenen en wij in onze ponchos lelijk zaten te zijn en aan het genieten waren van het mooie uitzicht! Onze ego is in iedergeval wel weer wat opgekrikt. Aan het einde van de middag zijn we weer naar huis gebracht. Het heeft niet meer gestopt met regenen. De hele weg was omgetoverd tot een waterval. HEt was wel een hele mooie route door de natuur, wat we zeker nog meer wil zien!
Vandaag hebben we onze eerste stage dag overleefd. We hebben meegekeken en geholpen met behandelen van de kinderenb. Ook leren we steeds meer woordjes bij. Sommige kinderen zijn heel erg gehandicapt, dit is wel heftig om te zien. Helemaal misvormde gewrichten en botten en soms mist er hier en daar wat. Vaak weten de ouders niet veel over de levensverwachting. Soms denken ze dat hun kind nog beter wordt. De kinderen en ouders die hier komen zijn van een laag sociaal economische klasse, alles wordt hier betaald door middel vanopbrengsten van donaties en fondsen. We gaan deze week nog op pad met een physchosociaal therapeut die thuis bij mensen langs gaat. We gaan dan achter op de scooter :) We gaan deze week even aankijken hoe alles hier verloopt en willen daarna een plan maken wat we hier kunnen doen. Er is een groot zwembad dat amper gebruikt wordt, waarschijnlijk omdat de mensen hier over het algemeen niet kunnen zwemmen. Dit zien wij als mooie kans!
Tot zo ver ons verhaal. Er staat nu weer een lekkere rijstmaaltijd voor ons klaar met koeiehuid.... Wordt vervolgd!
Vrijdagochtend hebben we meegekeken met de twee fysiotherapeuten. Het viel meteen al op dat er geen behandelbank staat. In plaats daarvan behandelen ze de kinderen op de grond op matjes. Er is redelijk wat speelgoed en er staan 3 oude fitness apparaten die niet gebruikkt worden. Er waren meerdere kinderen tegelijk. Ze volgen 3 weken een programma in Yakkum en verblijven hier ook gedurdende die tijd. De meeste kinderen hier hebben cerebrale parese. Daarbij is een deel van de hersenen aangetast waardoor ze vooral motorische problemen hebben. Een aantal hebben last van spasmen en anderen juist weer spierzwakte. Er hing een gezellige sfeer. Er waren meerdere kinderen tegelijk en de moeders zaten er ook bij, die onderling veel lol maken. Het programma is grotendeels gericht op de ouders, zodat ze het thuis voort kunnen zetten en dat ze weten hoe ze met de ziekte om kunnen gaan. Communicatie was erg lastig met de kinderen en de ouders. De fysiotherapeut moest alles vertalen. We merkten meteen dat ons dit erg beperkt in de communicatie. Die avond hebben we hier meteen werk van gemaakt en hebben we een taalcursus gekregen van de bewoners hier. Alle lichaams onderdelen en basis zinnen kennen we nu!
Zaterdag ochtend zaten we 06:30 weer aan het ontbijt. Dit keer kregen we een lever voorgeschoteld. Eeeeeven wennen zo vroeg op de ochtend... Vandaag hadden we een bezoek aan de Prambanan tempel in de planning samen met een medewerker van Yakkum. Hij is is op zijn aangepaste motor er naar toe gegaan en wij zijn met zijn vrouw met het openbaar vervoer gegaan. We zagen een lange rij staan bij de ticketbali, Daar zouden we achteraan sluiten maar werden naar een andere bali gestuurd. Deze was speciaal voor toeristen, oftwerwijl 20 keer zo duur. Maar goed, 10 euro komen we wel weer over heen. Super mooie tempel, bizar dat ze dit vroeger maakten. Vandaag was wel heel erg warm. Zelf waren we een lopende attractie, waarschijnlijk omdat we blond en blank zijn. We werden constant gevraagd of we met mensen op de foto wilden. Soms met hele families! Die avond hebben we een hotel in het centrum van Yogja gezocht. We hebben een met een zwembad, douche en internationaal ontbijt gekozen, mjaam! Hier hebben we heerlijk gezwommen en bier gedronken :D 2,5 euro voor een halve liter was te doen! We zijn uit eten geweest in een gezellig steegje. Her restaurantje stond in de lonely planet, wat meteen te zien was aan alle blanken die aan de tafels zaten. 's avonds hebben we nog leuke kroegjes gevonden met live muziek, top dag!
Zondag hebben we heeerlijk uitgeslapen en zijn onze dag begonnen met een duik in het zwembad. Ook hier waren we weer een attractie! Daarna hebben we genoten van geroosterde broodjes met boter en jam. Nu zijn we weer genezen en klaar voor de rijstmaaltijd! Tussen de middag hebben we nog een ommelet gegeten, waar allemaal suiker overheen zat... heel bijzonder! Om 2 uur werden we opgehaald en zijn we naar de Borobudur gebracht. Ook weer een super mooie tempel en erg groot. Ook hier waren we weer een toeristische trekpleister. Zelfs toen het keihard begon te regenen en wij in onze ponchos lelijk zaten te zijn en aan het genieten waren van het mooie uitzicht! Onze ego is in iedergeval wel weer wat opgekrikt. Aan het einde van de middag zijn we weer naar huis gebracht. Het heeft niet meer gestopt met regenen. De hele weg was omgetoverd tot een waterval. HEt was wel een hele mooie route door de natuur, wat we zeker nog meer wil zien!
Vandaag hebben we onze eerste stage dag overleefd. We hebben meegekeken en geholpen met behandelen van de kinderenb. Ook leren we steeds meer woordjes bij. Sommige kinderen zijn heel erg gehandicapt, dit is wel heftig om te zien. Helemaal misvormde gewrichten en botten en soms mist er hier en daar wat. Vaak weten de ouders niet veel over de levensverwachting. Soms denken ze dat hun kind nog beter wordt. De kinderen en ouders die hier komen zijn van een laag sociaal economische klasse, alles wordt hier betaald door middel vanopbrengsten van donaties en fondsen. We gaan deze week nog op pad met een physchosociaal therapeut die thuis bij mensen langs gaat. We gaan dan achter op de scooter :) We gaan deze week even aankijken hoe alles hier verloopt en willen daarna een plan maken wat we hier kunnen doen. Er is een groot zwembad dat amper gebruikt wordt, waarschijnlijk omdat de mensen hier over het algemeen niet kunnen zwemmen. Dit zien wij als mooie kans!
Tot zo ver ons verhaal. Er staat nu weer een lekkere rijstmaaltijd voor ons klaar met koeiehuid.... Wordt vervolgd!
-
19 November 2012 - 11:31
Bauke Dijkstra:
Top! -
19 November 2012 - 11:53
Arlette:
Hee meiden!
Lekkere gerechtjes eten jullie! Wel een hele ervaring lijkt mij!
Jullie rijden zelf niet op een scooter? HEt verkeer daar te druk?
X -
19 November 2012 - 14:29
Daniëlle:
Hey!! Leuk verhaal, poeh die lever op de vroege ochtend, RESPECT! Na deze stage kunnen jullie zo te horen perfect indonesisch ;).. We houden contact, veel plezier en succes! XX -
19 November 2012 - 14:29
Daniëlle:
Hey!! Leuk verhaal, poeh die lever op de vroege ochtend, RESPECT! Na deze stage kunnen jullie zo te horen perfect indonesisch ;).. We houden contact, veel plezier en succes! XX -
19 November 2012 - 19:40
Marlies:
Heey, Wat een leuk eerste verhaal! Echt super gaaf om de fysiotherapie ook eens in een ander land te zien. En echt een super idee van het zwembad, daar kunnen jullie zeker wat mee! Heel veel succes! Anique en ik gaan deze week ook maar eens beslissen wanneer en waar we heen gaan ;)! xx -
20 November 2012 - 09:30
Marieke:
Jemig meiden wat een belevenissen!Super leuk om te lezen wat jullie allemaal doen daar in het Verre Oosten. Bijzonder hoor zo'n stageplek! Ik denk dat jullie hier veel kunnen leren maar ook veel kunnen betekenen.Heel veel plezier en succes daarmee! Enne...... Lever als ontbijt en koeiehuid als diner. het is weer es wat anders!
Lfs Mamarieke -
21 November 2012 - 08:54
Oma K.:
Dag MenM, Jullie krijgen wel veel levenservaring.blijf genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
