maleisie en borneo jungle avontuur

Thailand was een super ervaring,maar toch veel toeristischer dan java(indonesie). Maleisie is ook weer een andere wereld. De scooters op de weg zie je bijna niet, allemaal auto's en hoge luxe gebouwen zie je overal. Penang was mijn eerste bestemming in maleisie, waar veel britse invloed is geweest. Iedereen kon super goed engels spreken en veel dingen waren vernoemd naar britten. Na mijn eiland hop in thailand was ik wel toe aan jungle,dus naar het national park,met de bus die net zo luxe is als in nederland. Lopen op mijn slippers(heel handig) over paadjes omhoog en omlaag met super mooie natuur om me heen. De camron highlands was mijn volgende bestemming,een hooggebergte waar veel theeplantages zijn en aardbeien kwekers. Helaas was mijn lichaam helemaal gewend aan de aziatische temperaturen van 30gr of meer, en was mijn eerste nacht ijskoud. Een deken over me heen,maar kon niet in slaap komen,dus deken van het lege bed naast me over me heen. Geen oog dicht gedaan, maar gelukkig was mijn theetour pas smiddags. Een mooi gezelschap in een busje, een duits stel,2 gay ieren, 2 dikke amerikanen, op naar de theeplantages. Mooie uitgestrekte velden over de bergen met theeplanten erop. Mooi uitzicht,maar mijn mede tourgenoten waren bijna net zo interessant. De ieren hadden 2jaar in australie gewerkt,omdat de ierse economie helemaal op zijn gat ligt en er geen werk is. Nu hadden ze genoeg gespaard om te kunnen reizen. De amerikanen werkten in maleisie voor een amerikaans bedrijf. Vooral hun voorkomen was typisch wat ik van amerikanen verwacht,aardig rond. Gelukkig deden ze er alles aan om dit te onderhouden. Een stop bij de theeplantage was tijd voor een stuk chocoladetaart en 2 sandwiches met vlees en majo. Een uur later de langverwchte stop bij de aardbeienkweker. In de bus werd al gezegd dat ze alles met aardbeien zouden nemen. En dat maakten ze waar,aardbeientaart,aardbeienshake en aardbeienijs met slagroom werd allemaal even makkelijk naar binnen geschoven. Ik ben heel benieuwd wat ze een uur later na afloop van de tour als avond eten gehad hebben!! Big fat americans!! De tweede nacht in de kou ,zonder slaap liet me snel beslissen meteen weg te gaan hier. Dus maar een dag eerder naar kuala lumpur!

Borneo met marlies en anique
.In de bus (lees uber luxe bus met extra brede stoelen,misschien speciaal voor de dikke amerikanen) zat een maleisische vrouw met duitse man. Ik vertelde ze over mijn geplande vlucht naar borneo waar ik anique en marlies zou ontmoeten, ze schoten bijna van hun stoel. Daar moest ik niet heen gaan. Sinds een paar dagen was het erg onrustig in het noord oosten van borneo,sabah. Een groep van 150philipijnen probeerde sabah over te nemen. Vooral het duikparadijs semporna was gevaarlijk. Ik moest er nog maar goed overnadenken of ik wel naar sabah wilde. Dus anique en marlies maar ingelicht over de situatie. Onze tickets waren niet meer wijzigbaar, dus wel vliegen naar kota kinabalu (noord westen) en dan wel zien hoe de situatie daar was. In kuala lumpur ook veel mensen ontmoet die met hetzelfde probleem zaten,velen met gereserveerde duiken in semporna. De duikscholen zeiden allemaal dat het veilig was,maar de nederlandse ambassade gaf een negatief reisadvies. Een meisje had op de eilanden van semporna gezeten toen de gevechten er waren en moest van het eiland af geevacueerd worden. Voor anique,marlies en ik reden genoeg om onze plannen bij te stellen. Nadat ik ze 3maanden niet gezien had ontmoette ik ze savonds in kota kinabalu. Super leuk om de meiden weer te zien en ook zosnel weer een thuisgevoel! We zochten een hostel en daarna snel op naar een proost! Heerlijke cocktail waarbij we alle verhalen konden vertellen en onze verdere reis konden plannen! De reis plannen was een lastig verhaal,waar wel heen,waar niet,wat was veilig,wat niet. Ons idee was om sabah rond te reizen,maar we waren er al snel uit dat we het gevaar niet op wilden zoeken,dus in het westen zouden blijven. Maar de riviercruise in het midden van sabah,was dat veilig gebied? We kwamen er niet uit. Dus de volgende dag maar alles uitzoeken en plannen. Moeilijker dan we dachten,heel de stad doorgesjouwd,maar om 7u savonds nog niets gepland. Toch maar knopen doorgehakt,de dag erna naar de rivier in de jungle voor een rivercruise van 3dagen,dan terug naar kota kinabalu om te vliegen naar gunung mulu national park voor een trekking van 3 dagen,nog een vlucht naar kutching en daarna voor de meiden terug naar kuala lumpur. Om 1u snachts hadden we al onze vluchten geboekt en waren er helemaal klaar mee,kutta kinabalu!!Volgende dag eindelijk op naar een avontuur,weg van alle pech en regelzaken! Gelukkig hadden we een top bed en breakfast uitgezocht, we werden warm onthaald door de man van het hostel,not!! Hij was niet met zijn goede been uit bed gestapt en reageerde heel nors op alles wat we vroegen,wat een geluk weer! Om 4u smiddags de eerste cruise. In een houten bootje de rivier in de jungle op, op zoek naar apen olifanten krokodillen orang utangs en slangen. Na 10min was het al raak, een orang utang hoog in de boom! Super gaaf,eerste beest gespot. Veel andere apen in de bomen en een lizard op het droge. Aan het eind was onze lijst compleet en zagen we een stel olifanten aan de kant van de rivier!! Na een rijstdiner, klaarmaken voor een avond wandeling in de jungle,helaas was de gids nogsteeds niet te pruimen en was het rondje door de jungle al binnen 30min klaar! Wat een vervelende vent, hij deed net of we achtelijk waren als we wat vroegen en reageerde alleen maar vet geirriteerd!  We waren erg klaar met hem! Als hij morgen niet veranderde waren we instaat om naar een ander hostel te gaan!! De volgende dag een ochtend cruise en om 9u zouden we een junglewandeling gaan doen,die de gids bijna wilde cancelen. We deden onze regenlaarzen aan en namen ons beste humeur mee! De gids zei niets,we liepen door de modder,moeras en waren waren bruin van de modder! Na ander half uur waren we op de rust plek. Anique ging express bij gasten van andere hostels vragen hoe zij het hadden,dat was ineens het punt dat de gids bijdraaide,hij had door dat wetotaal niet tevreden waren. Hij ging meer vertellen en zelfs een wifi plek voor ons regelen. Savonds hadden we nog een vette cruise waarin we 2rode oogjes van een krokodil zagen in het water,super gaaf!! Na dit avontuur een busreis terug naar kota kinabalu,hopen dat de plek nu leuker was,nu we alles gepland hadden!

De kleine eilandjes naast de stad waren makkelijk te bereiken met de boot,een topbestemming voor de volgende dag! Na 3dagen in de jungle waren we ook toe aan drankjes en dansjes,wat nog een lastige opgave was. Eindelijk een cocktail voor ons,kwam er een local bij ons zitten die onze drankjes wilde bestellen. Hij wees ons de weg naar een club. We waren een attractie opzich,werden weer van alle kanten aangestaard door onze blanke huid! Maar konden er wel wijn drinken, de rekening voor 3 wijn,20euro....oeiiii en niet te drinken ook nog! Wat een succes! Een ander stel toeristen van 40jaar en ouder was heerlijk aan het dansen en wij gingen onze foute moves ernaast showen!! Mooie avond toch nog! 
Het eiland,palau mamutik, was een super eilandje. Heel klein, handdoekje uit,zonnen en snorkeltje mee. Goed aan ons kleurtje gewerkt en een top springfoto gemaakt! De snorkelsessie was goed,tot we in ondiep water kwamen. De vissen zwommen om ons heen,maar ineens beet 1 in mn been,ik schrok vet erg,anique en marlies werden ook gebeten en we schreeuwden het uit,haha de mensen op het strand keken ons aan. Wat een helden,bang van kleine visjes! Wel een topdagje gehad!! 
Een heerlijk italiaanse maaltijd,een cocktail (plus 1gratis van een onbekende man) en een liedje gezongen speciaal voor ons,maken de dag compleet! Wel zijn we toch iets minder van het geluidsvolume in de maleisische clubs,je wordt er zowat uitgeblazen! 

Gunung mulu national park
Voor de trip in mulu moeten we ons eigen eten meenemen voor 3 dagen,maar we willen ook onze backpack niet mee,dus het moet in onze minitasjes passen! Noodles,blikgroenten,koekjes,pinda's, crackers en een brood met suiker moeten ons erdoorheen helpen! De vlucht erheen is ook een belevenis. Inchecken duurt eventjes,anique heeft haar zakmes (om fruit te snijden) in haar handbagage per ongeluk, gelukkig kan het in een apart doosje toch ingecheckt worden! Bij de gate aangekomen zit er helemaal niemand,terwijl het 30min ervoor is. Apart,we vragen het na,maar alles komt goed,de stewards arriveren en de piloten,maar nog geen vliegtuig! dat heeft wat vertraging! Na een half uur is hij er, we hebben een privevliegtuig! Met zn 4en zitten we in het vliegtuig,op 4mensen bemanning! Haha,ook het vliegveld op mulu is hilarisch,backpack wordt op een karretje gedaan en met de hand naar een soort van bagageband gebracht! de omgeving is wel heel mooi,vette bergen en bossen.Voor de tocht pakken we alles in onze kleine tasjes,met de helft in plasticzakjes erbuiten. Met een bootje worden we naar de grotten gebracht,waar we een rondleiding van een gids krijgen,vet grote grotten met nog mooiere uitzichten naar buiten. Vanaf daar begint onze tocht,zelf moeten we naar het kamp toelopen,8km door de jungle naar camp5. Onze andere groepsgenoten,waaronder bananaman (omdat hij de eerste dag alleen maar bananen at) gaan er metee  voor en hebben het tempo erin. We overleven de 8 iet wat saaie kilometers door woordspellen te doen. Camp 5 is wel heel gaaf. Een gebouw midden tussen de bergen aan een rivier,waar we op houten flonders slapen en een dun matje. Maar als echte ontdekkingsreizigers zijn we goed voorbereid en hangen onze klamboe mooi boven onze bedjes! Ook onze maaltijd is van hoogstaande kampeerkwaliteit,waar onze groepsgenoten jaloers onzijn. De nacht is alleen best wel koud en half6 op dus best wel vroeg! water, koekjes en noodles mee en we zijn er klaar voor. Onze gids heeft er meteen al zin in, hin sprint weg en de eerst 900m klim breken ons al bijna,wat een tempo,en de berg is stijl,modderig, waardoor je steeds op moet letten. Gelukkig gaat het tempo daarna omlaag en houden we het beter vol. Vanaf 2000m hoog word de klim moeilijker,stijle stenen punten, spleten,trapjes en dus niet omlaag kijken! Na 2u en 45 min zijn we op de top,2400m. (Wat normaal gedaan wordt in 4u, niet zo gek dus dat we moe zijn) waar we het allemaal voor gedaan hebben is het uitzicht,de pinnacles, rotsen in scherpe vormen als spjjkers tegen de berg aan, heel mooi,maar al die moeite hiervoor. Het dalen wordt pas echt een hel. Aldoor opletten,handen neerzetten, niet uitglijden, stijl omlaag. We zijn goed te horen,schelden,vloeken als er weer iemand onderuit glijdt. Anique maakt nog een echte glijder,maar pakt zich handig vast een een boom,niks aan de hand! Anique houdt ons wel op de been,terwijl marlies en ik er helemaal klaar mee zijn. Balans is helemaal weg bij mij en ben bij elke stap bang dat ik glijd. Waarom deden we dit??? Het laatste uur dalen is overleven,maar in 3u en 30min zijn we er dan toch! Met 1 conclusie;dit doen we nooit meer!!! We gaan voor onze welverdiende oreokoekjes en een zwem in de rivier (om onze heerlijke geur wat kwijt te raken) het was een ervaring opzich,maar of we het echt leuk vonden,hmm nee. De dag erna weer 8km terug en sprinten naar het vliegveld om onze vlucht te veranderen naar vandaag,helaas, ook nu geen geluk. Promotional ticket,dus op geen enkele manier te wijzigen! En zit niks anders op dan niks te doen en lekkere dingen te eten! De laatste dagen in kutching lopen we door de stad en gaan nog voor een laatste stapavond. We gaan aan het bier (bij gebrek aan beter) en dansen tussen de maleisiers, waarna we in een gaybar/ladyboy cafe belanden,een mooie avond! De twee weken met Marlies en anique zijn super snel gegaan! Echt super leuk dat ze langskwamen en we dit allemaal hebben beleefd! Het geluk was niet echt aan onze zijde door de gevechten,maar we hebben er toch steeds wat van gemaakt! Ik hoop voor ze dat ze het temperatuur verschil overleven!

Palau tioman, het eind van de trip
Alleen op weg naarpalau tioman,voor mijn laatste week zon,zee en strand, en misschien een rol in expeditie robinson,wat hier vanaf april word opgenomen!! Heerlijke week in de zon gelegen,gezwommen en gesnorkeld,curry gegeten en door de jungle gelopen! Mijn kleurtje is een stuk meer geworden, maar mijn lichaam krijgt wel een grote schok als ik morgen in nederland de vrieskou in stap!!
Helaas, nog 1,5 uur in maleisie en dan zit mijn azie avontuur er helaas op!! wat een toptijd, om nooit te vergeten!! Maar ook wel weer super leuk om iedereen in nederland zo weer te zien!!